منتشر شده در خبرگزاری دولتی روسیه (اسپوتنیک)

بازنشر: مثلث | رستا | فردا | نامه | رصدخانه

در سال ۲۰۱۲، دیوان بین‌ المللی دادگستری، از بریتانیا خواست ۴۸۰ میلیون دلار غرامت به ایران برای قراردادی که بریتانیا بین خدمات نظامی بین‌ المللی (IMS) و ایران در سال ۱۹۷۴ خنثی کرده بود، بپردازد.

طبق این قرارداد، این شرکت موظف بود بیش از ۱۰۰۰ دستگاه تانک انگلیسی به ایران عرضه کند، اما به دلیل انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹، لندن از اجرای مفاد قرارداد خودداری کرد.

مقامات انگلیسی مدعی هستند که نمی توانند بدهی خود را بازپرداخت کنند، زیرا وزارت دفاع ایران تحت تحریم است.

در این رابطه مجتبی جلال زاده کارشناس مسائل بین الملل، سیاست آمریکا و تعامل با ایران و سیاست خارجی ایران، به سوالات خبرنگار اسپوتنیک پاسخ داد.

رخ‌داد 16 آذر که تقریباً دو ماه پس از کودتای 28 مرداد 1332 به وقوع پیوست، در واقع کنشی اعتراضی در راستای مبارزه با سلطه خارجی  پس از کودتا بود؛ اهداف این کودتا برای آمریکا و بریتانیا چه بود؟

در تحولات تاریخی دهه‌های ۲۰ و ۳۰ خورشیدی ایران، دولت‌های بریتانیا و سپس آمریکا نقش بسیار مهم ولی در عین حال متفاوتی بازی کردند. کودتای 28 مرداد در ایران، چند هدف عمده و اهداف فرعی متنوعی را دنبال کرد:

بررسی سیاست خارجی بریتانیا پس از برگزیت و کوچ امنیتی آمریکا در قبال خاورمیانه

منتشر شده در: هفته‌نامه مثلث، سال ششم، شماره سیصد و چهل، 11 دی 1395

بازنشر: ایرنا مقاله

--------------------------------

مقدمه

بریتانیا، طی دوران گذشته یکی از مؤثرترین و کلیدی‌ترین بازیگران در منطقه خاورمیانه بوده است. سیاست‌هایی که کنش میان بازیگران منطقه را نیز دست خوش خود قرار داده است. اکنون با توجه به تغییر در شرایط خاورمیانه و تغییر بازیگران منطقه، بریتانیا در پی حضور پررنگ‌تر از گذشته است. یکی از دشواری‌های شناخت سیاست خارجی بریتانیا، کمبود ادبیات آکادمیک در این حوزه به زبان فارسی است و فقر منابع در این زمینه به وضوح مشخص است. اما در این جستار سعی بر آن شده تا با تکیه بر واقعیت (Fact) به جذابیت‌ها و انگیزه‌های خاورمیانه برای بریتانیا و همچنین کشف روند آینده سیاست خارجی این کشور، پرداخته شود.

گزارش رسمی مجلس عوام انگلیس و برخی ارزیابی‌های اتاق‌های فکر بریتانیایی بیان‌گر آن است که سیاست خاورمیانه‌ای بریتانیا به‌صورت قابلِ ‌توجهی مستقل از اتحادیه اروپا بوده و درعین‌حال وابسته به سیاست‌های ایالات‌متحده آمریکا تعریف می‌شود. لذا، این‌گونه بیان می‌شود که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تأثیر حداقلی بر ماهیت سیاست خاورمیانه‌ای این کشور خواهد گذاشت، اگرچه تغییر اولویت‌های منطقه‌ای این کشور در خاورمیانه دور از ذهن تصور نشده است؛ بااین‌حال، نگاه کارکردی بریتانیا به اتحادیه اروپا و سازوکارهای آن به‌عنوان ابزاری برای «اعمال قدرت کم هزینه‌تر» باعث خواهد شد تا خروج از این اتحادیه، ظرفیت‌های اجرایی و اعمال نفوذ انگلیس در خاورمیانه و شمال آفریقا را (بسیار) محدود سازد.

اروپا و از جمله انگلیس به‌خاطر همسایگی مجبور است به خاورمیانه توجه داشته باشد. نفت مسئله اصلی نیست. تمام کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه خواهان فروش نفت و تأمین امنیت نفت هستند. مهم این است که منطقه‌ای که در همسایگی اروپا قرار دارد، از نظر دمکراسی از مناطق دیگری که طی بیست سال گذشته رشد دمکراسی داشته‌اند عقب است. طی دو دهه، آمریکای لاتین و جنوب شرقی آسیا، تحولات دمکراتیکی داشته‌اند و خاورمیانه نداشته است.

منتشر شده در: خبرگزاری مهر، 15 آبان 1395، شناسه خبر 3813261

بازنشر در: اندیشکده روابط بین‌الملل، تابناک، بازار خبر، چه نیوز، مرسیا،امروز آنلاین، شبکه اطلاع‌رسانی مرآت (سمنان)، دنیای بانک، گام نیوز، اقتصاد ایرانی، واضح، کیهانه، آکا ایران، رهیاب، پیام آفتاب، پارسی نیوز، مرجع فولاد، دری نیوز، دیگه چه خبر، ایرسا، دمادم، گیتی آنلاین، عصر دیپلماسی، دنیای حقوق

1. مقدمه

اتحادیه اروپا  بزرگ‌ترین بلوک تجاری چند جانبه و مهم‌ترین نمونه الگوی همگرایی منطقه‌ای در جهان با بازاری یک‌پارچه و جمعیتی بیش از 500 میلیون نفر می‌باشد. این اتحادیه تاکنون برای تبدیل شدن به یک نماد بین‌المللی اقتصادی و سیاسی قدرتمند گام‌های مهم و مؤثری را در قالب معاهدات رم، ماده واحده، ماستریخت، آمستردام، نیس و بالاخره لیسبون برداشته است. با این همه، اگر چه اتحادیه اروپا توانسته است تا به یک هویت بین‌المللی قدرتمند و تأثیرگذاری در قلمرو تجارت و اقتصاد دست یابد، لیکن به نظر می‌رسد که هنوز این اتحادیه برای دستیابی به یک هویت سیاسی فراملّی ساخت طولانی‌تری را باید و بپیماید.

منتشر شده در: خبرگزاری مهر، 3 تیر 1395 - شناسه خبر: 3689750

بازنشر در: 55 آنلاین  و  بی باک
-----------------------------------------------------

مقدمه

قرار است پنجشنبه ۲۳ ژوئن 2016 (۳ تیر 1395) بریتانیایی‌ها پای صندوق های رأی بروند و تصمیم بگیرند کشورشان در اتحادیه اروپا بماند یا نه. مردم بریتانیا بر سر دوراهی مهمی قرار گرفته اند که تصمیم شان تأثیر عمیقی بر سال های پیش روی شان خواهد داشت. مخالفان و موافقان، این روزها سخت در تلاش هستند تا طرفداران خود را پای صندوق های رأی بکشانند. نظرسنجی های انجام شده، نشانگر آن است که رقابت شانه به شانه‌ای در افکار عمومی بریتانیا در جریان است و بعد از ماه ها بحث و گفت و گوی ملّی هنوز اجماعی بر سر تعیین آینده، به دست نیامده است.

به‌نظر می‌رسد از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون یعنی بیش از 70 سال، هیچ موضوعی به اهمیت بحث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپایی و آثاری که به‌جای خواهد گذارد، مطرح نبوده است. موقعیت و سابقه تاریخی این کشور بر اهمیت این بحث می‌افزاید. خروج بریتانیا جدای از تبعات اقتصادی تجاری، می‌تواند یک شوک سیاسی و روانی در تحولات اروپایی به‌وجود آورد. همان‌طور که ورود بریتانیا با سروصدای زیادی در طی یک دهه (نهایتاً در 1973) صورت گرفت، خروج این کشور نیز طی 4 سال اخیر با سروصدای زیادی همراه است. این موضوع به یکی از دل‌نگرانی‌های محافل بریتانیا و اروپایی مبدل شده است. آمریکا و کانادا نیز نسبت به تبعات منفی این خروج به‌دفعات هشدار داده‌اند.

بریتانیا با توجه به پیشینه سیاسی تاریخی خود به‌ هیچ‌وجه علاقه‌مند نیست تصمیم‌گیری در مورد برخی سیاست‌های کلان خود مثلاً در حوزه پولی، دفاعی، امنیت، سیاست خارجی، امور اجتماعی و کنترل‌های مرزی را به یک سازمان فراملّی و اروپایی واگذار کند. تاکنون نیز لندن از پیوستن به حوزه‌های یورو (پول واحد اروپایی)، پیمان شنگن، منشور اجتماعی اروپایی خودداری کرده و آن را نپذیرفته است. چندی پیش، دیوید کامرون چنین گفت: وقت آن رسیده که مردم بریتانیا نظرشان را بگویند. وقت آن رسیده که تکلیف ماجرای اروپا را در سیاست بریتانیا روشن کنیم. در این جستار، به بررسی وضعیت پسا جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا در قالب سه محور: اقتصاد، مهاجرت و سیاست پرداخته می شود و موضوعات مهمی چون روابط فرا آتلانتیکی و آینده اتحادیه اروپا بدون بریتانیا مورد بررسی و کنکاش قرار می گیرد.