همه ماجرا بعد از مقاله واشنگتن پست شروع و توفانی به پا شد. در این مقاله  تماس تلفنی فلین با سفیر روسیه  در کریسمس گذشته و قبل از روی کار آمدن ترامپ فاش شده است؛ زمانی که هنوز اوباما رئیس جمهور آمریکا بود. نا گفته نمایند که فلین، مشاور سیاست خارجی و امنیت ملّی ترامپ در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری هم بوده است. فلین در این تماس تلفنی، به سفیر روسیه حرف‌هایی علیه آمریکا و سیاست‌هاى جاری کشورش بیان کرده و وعده‌هایى به روس ها داده است. اوباما در روزهای پایانی ریاست‌جمهوری‌اش، دستور اخراج سی و پنج دیپلمات روسیه را صادر کرده بود. همان زمان فلین با سفیر روسیه به صورت پنهانی صحبت کرده  و  روس‌ها را قانع کرده بود تا واکنش انتقامى نداشته باشند. کسى از آمریکایی‌ها اخراج نشد و این موضوع برای همگان جای سوال داشت تا این‌که با فاش شدن گفتگوی مخفیانه فلین و سفیر روسیه، مشاور ارشد امنیت ملّی کاخ سفید مجبور به استعفا شد. وزارت قضایی آمریکا گزارش هشدار دهنده‌ای به ترامپ ارائه کرده مبنی بر این‌که آقای فلین سعی بر گمراه کردن مقامات امنیتی در مورد ارتباطات‌ش با سفیر روسیه در آمریکا داشته است. همچنین ظنِ موردِ سوءاستفاده واقع شدنِ (blackmail) وی توسط روس‌ها نیز وجود دارد. همچنین، گزارش‌هایی درز شده‌اند مبنی بر این‌که فلین قول‌هایی در مورد سرانجامِ تحریم‌های اعمال شده توسطِ دولت اوباما در قبال روسیه داده است. در نهایت فلین با اعتراف به گفتگوی محرمانه خود با سفیر روسیه درباره تحریم‌های ضدروسی در روزهای پایانی دوره اوباما از این بابت عذرخواهی کرده است.

1. ابعاد دخالت روسیه در روند انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا می‌تواند فراتر از یک حمله سایبری معمولی باشد که روزانه از سوی دولت‌های رقیب و متخاصم علیه یک‌دیگر به انجام می‌رسد. روسیه و آمریکا دو کشور رقیب امروز که سابقه پنج دهه خصومت و دشمنی را پشت سر گذاشته؛ هنوز و با وجود گذشت 25 سال از فروپاشی شوروی و پایان نظام دوقطبی، نتوانسته‌اند فضای جنگ سرد را در روابط دوجانبه کنار بگذارند و بر همین اساس شائبه دخالت روسیه در فرایندی سیاسی به غایت مهم در حد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و مهندسی نتایج آرای انتخابات آمریکا از سوی روسیه، برای امنیت ملّی آمریکا یک فاجعه و رویدادی بسیار مهم  محسوب می‌شود.

2. دولت ترامپ نیز همانند هر دولت دیگری دسته‌بندی‌های داخلی خاص خود را دارد که بر سر «سهم و جایگاه» با یک‌دیگر رقابت می‌کنند؛ با این تفاوت که تماس‌ها و ارتباطات نظامی بازنشسته مایکل فلین با روسیه بیشتر از حدی بوده که بشود روی آن سرپوش گذاشت و آن را کتمان کرد؛ افزون بر آن برکناری او از سمتش می‌تواند نتیجه نزاع جناح سیاست‌مداران جمهوری‌خواه مخالف سرسخت روسیه – به رهبری مایک پنس معاون ترامپ - با جناح «ژنرال‌ها و سرمایه‌داران» کابینه ترامپ باشد که متهم شده‌اند به دلیل منافع اقتصادی و یا ارتباطات احتمالی با برخی از متنفذان سیاسی در مسکو، تحت تأثیر و زیر سایه نفوذ آن‌ها قرار دارند. فلین یکی از برجسته‌ترین این افراد است و در این حوزه می‌توان به «رکس تیلرسون» وزیر امور خارجه آمریکا نیز اشاره کرد که سابقه دوستی و همکاری بلند مدتی با دولت روسیه و شخص ولادیمیر پوتین دارد.

3. پیروزی فردی چون ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یک رویداد به غایت دل‌خواه برای دولت‌مردان مسکو است. ریاست جمهوری فردی چون ترامپ در آمریکا، حتی اگر برنامه‌ریزی دستگاه اطلاعاتی روسیه نباشد، با توجه به دیدگاه های خاص رییس جمهور جدید آمریکا درباره مسائل داخلی و سیاست خارجی آمریکا برای مسکو یک امتیاز و موهبت است.

ترامپ دولت‌مردی است که به رغم همه رؤسای‌جمهور پیشین آمریکا شعار اولویت مسائل داخلی آمریکا را داده و به نظر می‌رسد از ماجراجویی خارجی و احساس رقابت و خصومت با روسیه از حساسیت کمتری برخوردار باشد. او بارها گفته که دوران هزینه کردن از اقتصاد آمریکا برای ماجراجویی‌های بین‌المللی و حمایت از متحدان سنتی آمریکا در مناطق مختلف دنیا به سر آمده است. او رویکردی غیر ایدئولوژیک دارد و کمتر واژه‌هایی چون «جهان آزاد» و «لیبرالیسم جهانی» را بر زبان می‌راند و در عوض بیش‌تر و بیش‌تر بر بهبود کیفیت زندگی مردم آمریکا، بازگرداندن عظمت از دست رفته به مردم آمریکا، «محدود کردن و حصار کشیدن به دور آمریکا»؛ «مقابله با ناامنی‌های داخلی ناشی از ورود مهاجران» تأکید دارد. این نکته خود می‌تواند آدرس غلطی برای این تصور باشد که آمریکا به سمت «انزواطلبی» حرکت می‌نماید. اما آن‌چه از واقعیت امر پیداست، آمریکای ترامپ به شدت بین‌الملل‌گراست ولی این‌بار نه با هزینه کرد خودش بلکه با هزینه متحدان ایالات متحده. حتی از سوی دیگر نمی‌توان در دوره نئوکان‌ها (نو محافظه‌کاران) که بزرگ‌ترین سودای‌شان برتری آمریکا و ساخت جهانی تک‌قطبی است، انتظار اتخاذ سیاست انزواطلبی را داشته باشیم.

به نظر می‌رسد مایکل فلین، قربانی شده است تا بدین ترتیب، نقطه پایانی بر اتهامات جدی که در خصوص ارتباط با روسیه، متوجه خود ترامپ بوده گذاشته شود؛ اما ظاهراً رسانه‌های جریان اصلی آمریکا مانند سی‌ان‌ان، این را نه یک پایان، بلکه نقطه عطفی برای پیگیری شدیدتر اتهامات ترامپ می‌دانند. حالا این ایده به‌طور جدی مطرح شده است که امکان ندارد فلین بدون درخواست یا دستور ترامپ، با سفیر روسیه در تماس بوده باشد. ممکن است طوفان های شدید تری در راه باشد. همچنین نبایستی از یاد برد که سیاست دولت آمریکا چه با حضور فلین و چه بدون آن ضد ایرانی بوده و هست اما این استعفا برای ایران خوب است، زیرا فلین شخصی به شدت ضد ایرانی است و ادبیات بسیار تندی نسبت به ایران داشت.■